Hamamcı Ülfet, Ahmet Rasim’in sade diliyle lezbiyen ilişkilerin ilk defa konu edildiği, en değerli eğlence meclislerinden olan hamam hayatının yargısızca anlatıldığı, Osmanlı dönemi İstanbul'un izlerini taşıyan eseridir. Şimdi bile 'ahlaksızlık' olarak değerlendirilen bir konuyu bir asır önce kaleme almak, döneminin kadın hayatından özgürce bahsetmek kayda değerdir. Eser, Reşat Ekrem Koçu’nun “Bu hayat ve bu his yanlışlığına düşen kadınların kendi aralarında bir ayin şeklinde yaptıkları bir içki ve hamam âlemi tasvirleridir,” demesine karşılık seviciliği ön plana çıkarması bakımından önemlidir.