İçindeki yedi öykü, kısa metinlerle birbirinden ayrılmış. Öykü kişilerinin iç kısımları da diyebileceğimiz ve Burhan Günel'in şiirli anlatımını öne çıktığı bu kısa metinler, öyküleri hem birbirinden ayırıyor, hem de bir köprü gibi birbiriyle birleştiriyor. Böylece kitaptaki öyküler bir bakıma öykü-roman çerçevesine oturtuluyor.

Kar Düşleri'indeki öyküler birbirinden bağımsız dinlenebilse de hemen hemen aynı kişilerin çevresinde döndüğü için gevşek dokulu bir romanla karşı karşıya olduğumuz da söylenebilir. Öykülerin ana izleklerinden biri de yabancılaşma. Toplumun günümüzde geldiği noktada gitgide makineleşen, kimliğinden uzaklaşan, çevresine duyarsızlaşan, yozlaşan insanlar.

Yaşanılan izlenme duygusu, suçluluk duygusu, korku, güvensizlik, boyun eğişler, silik kişilikler baarıyla yansıtılış bu öykülerde. 1971'den bu yana yaşananları, toplumsal olayların insan yaşamına etkilerini, geçmişe sığınmadan irdelemeye çalışan Burhan Günel, Türkiye'nin yaşadığı çarpık oluşumunu da altını çiziyor.

Acılarla yoğrulmuş bir dönemin umtusuzluklarını, korkularını, umarsızlıklarını, korkularını, umarsızlıklarını paylaşan, o yılların izdüşümlerini yansıtan, geleceği arayan öyküler bunlar. Burhan Günel'in öykücülerinde Kar Düşleri değişik ve önemli bir aşama.