Gürpınar'ın diğer kitaplarında da gördüğümüz ironiyi ve toplum eleştirisini, Meyhanede Kadınlar'da da görüyoruz. Özellikle Cumhuriyet'ten sonra kadınlara sağlanan haklarla birlikte toplum içinde daha fazla görülmeye başlayan kadınların yaşadıklarını esprili bir dille anlatıyor yazar. İşte size kitap için bazı yorumlar:

'' Bir bardak çayıma eşlik eden bir kıtap oldu Benım için, Gürpınarın tarzı, komedi ile iğnelemek eleştirmkti. Sosyal durumları 1924’de verilmeye başlanan kadın ayrıcalıkların toplumsal etkisini, eşleriyle meyhaneye giden ve dağıtan kadın örneğiyle öyle güzel vermiş ve hikayesine. Keyifle okunası güzel bir kitap.''

''Hüseyin Rahmi Gürpınar 'in birbirinden farklı 6 öyküden oluşan bir kitabı idi.Sade bir dil ile yazmış, akıcı okurken düşündüren öyküler ile okuması zevkli bir kitap. Cumhuriyet ilanından sonra değişen hayatları ve bu hayata ayak uydurmayan insanları,boşanmadan siyasi ve sosyal yasaklara,hurafelere her şeye ince ince dokunmalar yaparak anlatmış. İyi okumalar dilerim.''

''Bir bardak kahveyle bir öykü bitirmek Hüseyin Rahmi’nin kalemini bilen bilir. Yalındır ve eleştirel bir komediyle yazar eserlerini. Cumhuriyet sonrası değişikliklere ayak uyduramayan insanlardan ve toplumdan örnekler verdiği 7 Farklı öykü bulunuyor bu kitapta. Ama ben en çok kitaba adını veren Meyhanede kadınları sevdim. 1924’de verilmeye başlanan kadın ayrıcalıkların toplumsal etkisini, eşleriyle meyhaneye giden ve dağıtan kadın örneğiyle öyle güzel vermiş ve hikayesine yedirmiş ki kadınların sıkışmışlıktan çıkmak için nasılda kıvrandığını, karşı koyduğunu hissettirir. İçki yasağının olduğunu da unutmayalım!

Çünkü kadın - erkek eşittir ve bu böyle bilinmelidir. Kanunda yeri olan kadının toplumda neden yeri yoktur?